Tuesday, February 13, 2007

Coffee Break(the rules!)

"Please be reminded that all pantry supplies are for Japanese expats and Managers only. Thank you. - EWS"

Hayyy! Good news mga padres and madres, I survived the first day of our(me and Medz) 'low carb diet'. I ate minamal amount of carbohydrates. Oks naman ang feeling. Walang masyadong unsual reaction/s and katawan ko, including itong tyan ko. I was actually much more concern sa reaction ng tyan ko sa bagong food intakes nya eh. I was expecting na maninibago 'tong tyan ko. Buti naman hindi... at least fot now.

Mahirap talagang mag-diet. I am telling you guys mahirap - sobra! Hindi ako nag-breakfast kanina because, syempre nga... alam nyo na, diet tayo eh. Pero kakapwesto ko pa lang sa table ko eh, parang kumukulo na ang mahal kong tyan. 'Yung kulong parang gustong butasin ang tyan ko sa gutom. Actually, naririnig ko nga 'yung kulo eh. Parang utot na nahihiya ang sounds nya lalo't pag iba ang makakarinig. So dahil sa kailangan kong i-satisfy ang tyan ko, I search for some food dito sa sobrang gulong drawer ko. Tingin doon, bukas dito. Halungkat doon, amoy doon. 15 minutes or more had past pero wala akong nakitang 'food for the boiling stomach'. Then suddenly... *think*, KAPE yeah COFFEE... coffee na lang dear. And there I go... sa pantry.

Matagal na akong nagka-kape sa pantry namen sa opisina. Matagal na talaga. As in sobrang tagal na. At sobrang tagal ko na rin alam na, hindi ako Manager at lalong hindi ako Hapon, but who cares! Ako lang siguro ang engineer na may guts(o kapal na mukha) na lapastanganin ang mga supplies sa pantry 'pag ganitong kulo-kulo ang tyan ko sa gutom or 'pag sobrang mamatay na ako sa antok. Pero nagagawa ko lang 'yun pag walang taong makakakita saken.

Pagpasok ko sa pantry walang tao(swerte) maliban lang ke Beth(malas) na taga-hugas ng mga maruruming mugs at ibang utensils na iniwan ng mga mokong na Japs at Managers. Hawak ko ang aking thermal tumbler... nagkatinginan kame ni Beth. Eye to eye. Mata sa mata. Nang biglang kumurap sya, senyales na 'yun para sabihin ko ang gusto kong gawin kanina pa, "Beth hah! magalit ka na kung magagalit ka.", sabi ko habang naka tinging pa rin ako sa kanya. Medyo kinabahan siguro si Beth. Labasan ang butil-butil na pawis sa leeg, noo at ibabaw ng labi. Kailangan ko ng gawin 'to kaya sinabi ko uli ke Beth, "Magkakape ako... engeng kape. Kulo-kulo na ang tyan ko sa gutom." Napahinga ng malalim si Beth sabay sabi na tila baga pabulong, "Kuha na lang kayo dyan Sir. 'Wag nyo lang ita-timing na me ibang tao. Alam nyo na(sabay turo sa papel na nakapaskil sa pader malapit sa electric airpot)."

"Please be reminded that all pantry supplies are for Japanese expats and Managers only. Thank you. - EWS"

No comments: