I Really Missed Bloggin'

Its been a while since nung last entry ko. Ang suspect... itong IT dept ng cumpanyang pinagtatrabahuhan ko. Bullshit!

Balik uli ako... pag may time. Dumating na tong kaopisina ko. Gagamitin na nya PC nya. Nakisingit lang ako. Bwiset!

I really missed bloggin'.

Mga Airsoft Gamers: Kailangan Natin Ng Bading

After pala makabili ng beng beng, na sobrang mahal, eh hindi pa pala duon natatapos ang gastos. Kahit anong kati ng daliri ko na paputukin sa 'battle field' ang beng beng ko, hindi ko pa rin pala magagawa. Kailangan ko pa palang bumili o magpagawa o dumilihensya ng mga gamit para hindi ako maaksidente sa paglalaro(protective gears).

Una sa listahan ay ang, Protective Mask. Hindi naman kailangan na high-end mask ang mabili ko. Maski yung china made pero enough para matakpan ang buong mukha ko kasama ang mata laban sa BBs ay okay na. The cheapest model out in the market is around 500 to 600 pesos. Mura na 'yon hah!

Pangalawa sa listahan ay ang, Protective Vest. Hindi naman ito 'yung bullet proof vest pero sort of like that but lighter material lang ang gamit. Low end type will cost around 450 to 600 pesos. Malaki na ren for a poor guy like me.

Pangatlo sa listahan ay ang, Rifle Sling. Actually kung okay lang sayo na bumuhat ng napakabigat na baril for a long period of time oks eh lang na wala nito ang baril mo. Pero sa kagaya kong tamad magbuhat ng mabibigat i need this thing for 300 to 400 pesos.

Pangapat sa listahan ay ang, Rifle Carrying Bag. This will cost around 600 to 1000 pesos. Kailangan ito except kung okey lang sayo na laging naka carton box pa ang beng beng mo pag tina-transport mo from your house to the site and vis-a-vis. Uto-uto lang ang gagawa nito.

'Yan lang 'yung mga immediate needs para makalaro ka. And that alone would cost you around 1850 to 2600 pesos. Hindi pa kasama dyan ang BDU(upper and lower uniform), knee and elbow caps at iba pang bling bling. Siguro if I'll by it lahat baka kailanganin ko pa ng more or less 6000 pesos pa. Hayyy sakit sa bulsa! Talaga! Magaglit na nito si Medz pag nalaman na ganito pa ang gagastusin ko.

Pero para makatipid at mapagkasya ang maliit kong budget magpapagawa na lang ako ng bag, vest and sling dito ke Bading. Sya yung gumagawa ng mga bags and holster ng cellphone dito sa Taytay. Pero sabi nya marami na rin daw ang nagpatahi sa kanya ng mga gamit para sa airsoft. Hindi ko lang alam kung totoo o nagpapa-impress lang tong si Manong Bading. Kay Manong Bading gagastos lang ako ng 870 pesos para sa customize kong riffle carrying bag, protective vest at 3pt. rifle sling.

Malaki talaga tulong ng mga bading sa ating bansang Pilipinas. Kaya mahirap isipin kung ano na ang mangyayari sa ating Arts and Culture pag ala ng bading sa ating bansa. Mahirap di ba? Eto nga ngayon eh pang-militar na rin sila. Paano na kaming mga airsoft gamers na kokonti ang pera kung walang bading sa Pilipinas o maski sa Taytay? Paano na?

My First M4 Carbine Experience

The date was March 03, 2007... Sabado. Wala akong pasok. Pero pwede akong mag-OT para maraming sweldo. But I opted to stay home. I have a mission... an operation to finish. A gun deal. Yeah, I am in for a gun.

The original plan was for me and my two(2) or three(3) other cousins to go to the site, meet with the gun dealers, get the gun(s) on an aggreed price by both party. Early morning was the planned time of the departure from our meeting place. Pero nagkaroon ng aberya. Hindi nakarating on-time si JC(cousin) sa meeting place namin. Medyo kinabahan kame baka may nangyari na ikakadiskaril ng lakad namin.

Delikado man, pero lakas loob namin pinuntahan ni Ryan(cousin) si JC sa bahay nya. Marami ng tao sa bahay nina JC. Nandoon yung mga mananahi nila, ate nyang si Katleen kasama si Nicole(anak ni Kathleen) pati na rin ang Madi at Padi nya eh gising na rin. Turuan muna kami ni Ryan kung sino ang tatawag ke JC. Since matanda ako, ako ang nanalo. Si Ryan ang tumawag ke JC, "Carlo! Carlo! Carlo!". Lumabas ang tita namen, tulog pa raw si JC. Kapal-muks nato, inaakyat namen si JC sa kwarto. Tulog nga!

Hindi pwedeng hindi sya kasama kaya ginising namen si JC. Isa sya sa mga makikipag-deal eh. Kakauwi lang daw nya galing sa night shift work nya. Pero hindi pa rin sya nanalo sa kulit namin ni Ryan. Kahit walang tulog... napilitan syang bumangon at maligo, sabay bihis at start ng pick-up truck nila.

11:30 na ng tanghali kami nakaalis ng Taytay. Sobrang trapik ang papuntang Divi. Sobrang init pa. Wala na atang planong lagay ng aircon tong pick-up ng tita ko eh. Pasado alas-dose na ng tanghali kami nakarating sa Divi. Kasama nga pala namin si Mac, utol ni Ryan. Inutusan kasi ng Nanay nya. Bumili daw sya ng tela para sa kurtina na order sa Nanay nya. Sa malas naman, yung isang design ng tela eh ubos na. Walang stock!

Pagkatapos namin bumili ng tela na kukurtinahen... punta na kami sa 168. May isang dealer dito na dinaan kami para magtanong ng presyo ng baril nya. 3.5K per unit kung tatlo(3) ang kukunin namin. Oks na to, mura na sabi namin sa rili. Sinabi namin na babalikan namin... kakain lang kame sa taas. Gutom na talaga kami eh, lalo na ako. Pagkatapos namin kumain ng pinakamurang pagkain sa food court hindi muna kami bumaba para kunin yung 3.5K na baril. Nagpunta naman muna kame sa isa pang dealer ng mga baril... sa Bodega mall.

Luma na ang building ng Bodega Mall at hindi na gumagana ang escalator. Pero in fairness may guardya naman, masungit nga lang. Eto yung pink na building katabi ng Divisoria Mall. Akyat kami manually(sira ang escalator) sa 2nd floor kung saan namin makikita ang dealer na hinahanap namen. Nakita kita naman namen but unfortunately, nagtaas ng presyo ang mga mokong. Nung lang isang Sabado na magtanong kame 3.8K lang isang unit ngayon 4.2K na. Ano sila sinuswerte. Gago ba sila. Umalis nga kami. Balik kami sa 168 para kunin na yung 3.5K na inalok sa amen bago kami kumain.

Pagdating namin sa 168 sinabi ko agad dun sa tindera(si Janice) na kukuha ako ng dalawa(2) at 3.5K isa. Medyo kumunot ang nuo ni Janice. Ang akala daw nya tatlo(3) kukunin namen kaya 3.5K nya ibinibigay ang isa. Eh sabi ko umatras yung isa eh(si JC) next week na lang daw sya. Sandali lang daw itatanong lang daw nya ke 'ate', sa amo nyang instik. Matagal nag-usap ang mag-amo. Paminsan-minsan tumutingin sa amin 'yung dalawang mokong. Hindi nga lang namin alam kung baril pa ang pinag-uusapan nila o pinaplano na nila kung paano nila kami mare-rape.

Maya-maya eto na ang Janice, medyo malungkot ang mukha. Tila nakiki-simpatya sa masama nyang balita na sasabihin sa amin, "Hindi pede ng 3.5K. ayaw ni ate, 3.8K daw." Medyo umalma kame lalo na ako. Eh kaso wala daw syang magagawa, ang alam daw nya kasi eh tatlo ang kukunin namin eh. Maya-maya lumabas 'yung intsik sa cubicle nya. "Ate, 3.5K dalawa kukunin namen.", bungad ko ke intsik. "Inti pete... 3.8K lang." sagot ng beha. Medyo matagal ko rin niligawan yung intsik hanggang sa mapa-OO ko sa 3.7K at nakuha ko rin yung 400pesos nyang BBs ng 300pesos. So bale, sarado apat na libo(4K) ang bili ko sa baril kasama ang isang kilong BBs. Walang patawad talaga mga instik dito sa Divisoria.

Habang kinukuha yung baril sa isang tagong warehouse eh tanong-tanong naman kami ng ibang gamit na kailangan namen sa paglalaro ng airsoft. Vest at mask lang ang tinanong namen kasi sa mahal pala ng lintek na mga iyon eh... tila nauubusan kami ng lakas sa bawat sagot ng presyo ni Janice. Buti na lang at dumating si Sunshine Cruz, nangangampanya para sa asawang si Buboy(para Senador). Maganda ang asawa ni Buboy. Sobrang liit ng mukha, maputi, matangkad at ang mga kamay sobrang papayat. Kaya nga nung kamayan ko eh binitawan ko agad. Feeling ko kasi madudurog ko yung mga buto sa daliri nya. Ewan ko ba kung anong espiritu ang pumasok saken at sukat ba naman na pagkatapos kong bitawan ang kamay ni Sunshine ay bigla kong naitanong na, "Saan si Cezar?". Hehehe gago talaga ako. Eh mas gago naman si Sunshine sumagot naman. Nasa ibang lugar daw at nangangampanya ren. Hay naku talagang dito sa Pinas hindi na bago talaga ang gaguhan. Kahit sino marunong ng mang-gago. Lalo na yang mga pulitikong iyan. Bwiset!

Pagkalagpas ni ng asawa ni Buboy dumating naman ang shipment ng mga baril namin. Excited kame na makita ang laman sa loob nung dalawang kahon na dala ng pawis na pawis na kargador nila. Inabot ng isang lalaking maiitim na mataba yung dalawang kahon na brown. Binuksan nya yung isang kahon. Namputsa... napa-nganga talaga ako sa nakita ko. Putsa... itim na itim na mahabang baril ang nakita ko. Kunuha ng maitim na baboy ang unit. Nilagyan ng BBs yung magazine. Ipinasok ang magazine sa baril. Inilagay din yung batterya. Tapos pinaputok. Yeah men, hanep talaga. Lalo akong napa-nganga. Sinubukan ko yung unit. Pinaputok ko. Bratat!tat!tat!tat!tat! Putang-ina... hihimatayon ata ako. I love this gun. Akin na 'to. Hehehe. Bwahahaha. Nagpaputok rin si Ryan kaya lang imbes na yung kahon ang tamaan yung mga display na palstik na baril ang inulan ng BBs. Kaya nung ilabas yung isa pang unit ako na lang ang nagpaputok. Ayaw na ni Ryan, nanghihina raw sya. Nanlalambot daw ang tuhod ng mokong.

Pagkatapos namin magbayad at pagkatapos na pakatapos mailagay sa plastik na supot ang mga baril kinuha agad namin ni Ryan yung unit namin. Tag-isa kami ng dala. Mabilis ang lakad namin. Lakad-takbo. Takbo-lakad. Mahirap na baka me umagaw pa eh. Hanggang sa makarating kami sa pick-up ni JC. Sakay agad kame. Kailangan makauwi agad. Nangangati na ang mga kamay namin. Pagpapaputok lang ng baril ang gamot dito. Sigurado yun.

Simula nung Sabado ng una kong paputukin tong baril ko hanggang ngayon, ganoon pa rin ang feeling ko. Sarap ng pakiramdam. Parang gusto ko laging ko kasama ang baril ko. Lagi kong hinihimas-himas. Mayat-maya kong pinapaputok. Isa na lang ang hinihintay ko... ang araw kung kelan ko makakasama sa 'gera' ang baril ko. Kaya kailangan magkapera na ako at ng makumpleto ko na ang combat gears ko at ng masubukan ko naman ang tatag ng baril ko. Mamayang gabi pag-uwi ko... papaputok uli ako. Hehehe.

Spelling Can Spell Math. But Can Math Compute Spelling?

Last week was a week of contest sa school nina Adi(Mother of God Learning Center). The first half of the week was for the Sports Competition. While the remaining half of the week was for the Academic Contest. Don't you think that's it too hectic schedule for kids ages three(3), four(4) and five(5)? But who cares. The kids finished the week without any questions heard.

As expect my daughter Adi, didn't played or finished any games in the Sports Competition. I was there pa naman(umabsent ako) nung last day ng competition para magbigay ng moral support. Kaya lang, what my Adi did in the entire affair was just to sit down hanggang matapos ang mga games. Kanino kaya nagmana ang anak kong ito? Since hindi maganda ang performance ni Adi sa Sports kaya I thought of making sure na dapat sa Academic Contest mag-champion sya. And with my humbling pride, let me tell you this... kayang-kaya ito ng anak ko. 100% sure ako dun. Huh!

The teachers were the ones who chose kung anong subject lalaban ang isang estudyante. I know Adi will be fielded-in sa Math. She excels in that subject. I should know. Then dumating na nga yung news na Adi will be competing sa Math(as expected) and Spelling contest. Ni-review namin ni Medz si Adi sa Math and the way it looks mukang malaki ang chances ng anak ko na mag-champion. Masyado kaming na-obsessed ni Medz sa Math, kaya medyo konting time lang ang maibigay namin review sa spelling for Adi. Pero oks lang 'yun sabi namen ni Medz. Mas importante ang Math kaysa sa Spelling, sabi namin ni Medz. Nagsimula at natapos ang contest na wala man lang naikwento si Adi sa amen. Basta ang sabi nya, nasagutan daw nya lahat ng Math. Okay, sige... no more questions ask. At least, we know nasagutan ni Adi lahat sa Math.

Last Wednesday 'yung awardings ng mga winners, both sa Sports at sa Academics. Si Medz ang sumama ke Adi sa affair. Siguro gusto nyang sya magsabit ng Math medal ke Adi. However, it turned out na walang Math medal si Adi. Kung paano nangyare 'yun hinde namin alam up to this point. Baka na over sa review ang anak ko. Pero may nakuha naman si Adi na award. She bested all the other kids sa Spelling contest. Yes its true. Adi won in the spelling contest. Paano nangyare iyon? Up to this point hindi rin namen alam ni Medz. Pero mabuti na 'yun kesa sa wala.

Such things always happens to us. What we expect to come don't come, instead those that we least expect to come do come. Gulo ng life no? Parang buhay. Lagi din akong biktima ng ganitong pangyayare nung college pa ako. Madalas 'yung ine-expect kong mga subjects na ipapasa ko 'yun naman yung binabagsak ko pag bigayan na ng grades and vis-a-vis. Okay lang sana kung konti lang yung ine-expect kong ipapasa kong subjects eh, kaya lang always... lagi kong ine-expect na ipapasa ko ang lahat ng subjects ko. Maski walang basehan. Yabang lang ba! kaya ang ending laging bagsak ako sa mga subjects ko.

Bumilis Kaya Ang Time?

March 1 na pala. How fast time flies. Parang kahapon lang kasisimula ko lang mag-blog, ngayon eto naka-isang buwan na pala akong masayang nagbla-blog.

If you really enjoy doing something, you really won't notice na marami ka na palang nagawa.

Pero 'pag inaatay mo ang oras... aysus asahan mo parang lalong tumatagal ang pag-aantay mo. Like ako ngayon. Dahil sa malapit na akong magkaroon ng sarili kong baril(airsoft), parang sobrang tagal dumating ng Sabado. The more I waited, the more na it seems na lalo lang tumatagal ang paghihintay ko.

'Wag ko kayang antayin ang Sabado... bumilis kaya ang time?