Nasa Pinas 'yung Gusto Mong Makasama

“Disyembre na! Malapit na ang pasko”, sabi ko sa sarili habang tumatawid ako ng kalsada papunta sa pick-up point ng serbis namin sa trabaho.

Malapit na nga ang pasko. Kahit nasa Singapore ako, at hinde uso dito ang pasko, dama ko na malapit na ang pasko. Compare sa mga nagdaang umaga, medyo mas malamig at basa ang hangin kanina. Sarap huminga. Parang super lamig na methol na sigarilyo na gustong gusto mong i-hitit-buga maski lumuwa na ang mata mo sa pag-ubo. Whaaahhh!!! Umuusok pa.

Sa flat o sa HDB na tinutuluyan ko alang kadiwa-diwa ng pasko. Alang patay-sinding christmas lights... na mamaya lang eh umuusok na dahil sa sub-standard na sa tianggehan lang nabili. Ala ding iba’t-ibang parol na nakasabit sa mga bintana ng bahay... na nahuyag na dahil dahil sa araw-araw na pagsara’t pagbukas ng bintana. Alang mga grupo ng batang pauli-uli at nangangaroling... na mamayang konti lang eh nagtatakbuhan na dahil pinahabol sa aso nung huli nilang bahay na kinantahan ng “Tenk yu, tenk yu, ambabarat ninyo! Tenk yu!”.

In short (not in pantalong) alang kwenta ang pasko dito sa Singapore... alang kwenta mga sis at bro! Mas lalo na dahil mag-isa ka lang... at nasa PINAS ‘yung gusto mong makasama.