Come Nov 14 of this year I'll be a father again. Yup! that's right... ate na talaga si Adi. And this time sana boy naman ang maging next baby namin ni Medz. Besides Adi wants that it'll be a boy. In fact may name na nga na nakahanda si Adi if it'll be a boy eh... "Pogi J. Sumulong". That's what she wants her bro to be named of. I don't know where she got that name pero one thing is for sure kahit ano ang mangyare ayaw ko nung name na yun. Maski nickname, ayaw ko pa rin nun. Baduy. Hmp!
It's been a month na siguro since Medz and I confirmed na we'll be having another baby this coming Nov 14. May pasok ako sa opisina when she did her check up sa new(?) OB nya. And it was positive... buntis nga sya!
We where supposed to be together for her check-up that Sunday pero sa dinami-dami ng clinic and hospital na puntahan namen... walang available na OB nung Sunday na yun. And worst hindi lang pala nung Sunday na yun walang OB. Lahat daw ng Sunday walang OB. Walang OB ang mga Hospital on Sunday? Sobra naman yun. Pano na kung may emergency? Eh pag ganun case daw pede daw nilang tawagan ang OB nila. But on normal operations wala raw talagang OB pag Sundays. Ganun? Talaga lang ha!
Okay sige since wala kaming nagawa ni Medz napilitan kaming tanggapin ng maluwag sa aming puso na walang check-up na mangyayare nung Sunday na iyon. Hayyy! Ang ending namin... Jollibee! Happy si Adi, hehehe.
Medz was alone the next day(Monday) nung nagpa check-up sya sa OB nya. She needs to know kung buntis sya para makapag notify sya sa SSS as early as possible para sa kanyang maternity claims and other chuvaness. Medyo na guilty nga ako eh when I got home from work that day. She was telling me the results of the test and her being pregnat nga na hindi ako kasama all those time na nasa OB sya. Parang feeling ko that time I am damn good only sa 'dyug-dyugan'. Pero nawala din naman kasi alam ko naman sa sarili ko na hindi ako ganun. I know myself men. Kaya madali kong na overcome yung thinking na yun.
Today, six(6) weeks and three(3) days old na ang baby namin nina Adi sa tummy ni Medz. Nahihirapan lang nga ako. Maski hindi ako ang naglilihi ako naman ang laging nauutusan ng naglilihi. Bili nito, bili noon. Punta dito, punta doon. Hanap dito, hanap doon. Hayyy buhay. Nakakapagod den no! Iniisip ko na lang na mabuti na yung ganun kesa naman sa ako ang mabuntis... mas mahirap yun!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment