Saturday, July 24, 2010

Kung Maibabagahe Ko Lang...

Sabado ng umaga ngayon dito sa Gapor at anim na araw na akong malayo... sa pinakamamahal kong Pinas... ke P-Noy.... sa hindi pa tapos kong bahay... sa pinakamamahal kong sina Medz, Adi, Iaianne at DJ... sa mga inaalagaan kong halaman... sa inaaabangan kong Eat Bulaga... sa minsang ko lang malinis na Suzuki Shogun R... sa maasim na sinigang... sa eskwelan ni Adi kung saan ko sino inihahatid at sinusundo araw-araw... sa maraming project kong Tatay... sa maraming utang sa bumbay kong Nanay... sa hindi ko maintindihang mga kapatid at kanilang mga asawa... sa makukulit kong pamangkin... sa nakakaadik na pisbol, squidbol, chickenbol, kikiam ni Mamaneng... sa mga singsing Ita na ini-invade ang loob ng aming bahay...

Lahat yan eh anim na araw ko ng naiwan at malamang na aabutin pa ng Desyembre 2010 ko sila maiiwan. Iyan ang pinakamasakit na katotohanan sa mga tulad naming mga nagtatrabaho sa ibang bansa na sana ay nalalaman ng aming mga pinakamamahal na pamilyang naiwan. Kung maibabagahe ko lang silang lahat sa mga pag-alis ko... edi sana masarap maging OFW, makabagong bayaning pinoy ka pa... di ba?!

No comments: